Translation of the above video, for original transcript in English please see: Public Charge rule.

วีดีโอเรื่องนี้จะกล่าวถึงกฎระเบียบฉบับใหม่เกี่ยวกับบุคคลที่อาจต้องขอรับการช่วยเหลือด้านการเงินจากรัฐบาลในการดำรงชีพ อันเนื่องมาจากการเดินทางเข้าสหรัฐฯ และแบบฟอร์ม I-944 หรือที่เรียกว่า "การประกาศความพร้อมที่จะเลี้ยงดูตัวเอง"

ภายใต้ฝ่ายบริหารของรัฐบาล Trump จะเห็นว่า ในเรื่องการเข้าเมืองของสหรัฐฯ ได้มีการเพิ่มความเข้มงวดมากยิ่งขึ้น และเริ่มมีผลกระทบต่อเราโดยตรงในประเด็นของวีซ่าครอบครัว

เมื่อเร็วๆนี้ ผมได้ทำวีดีโอในช่องรับฟังนี้เกี่ยวกับแบบฟอร์ม DS-5540  ซึ่งเป็นแบบฟอร์มที่เชื่อมโยงกับ แบบฟอร์ม I-944 เพราะกฎหมายฉบับใหม่เกี่ยวกับคนต่างด้าวที่ได้รับสวัสดิการช่วยเหลือจากรัฐบาลนี้เป็นตัวสร้างแรงกระตุ้นอย่างแท้จริง กล่าวคือ ผู้ที่ยื่นคำร้องจะต้องให้คำยินยอมว่าจะไม่ไปรับผลประโยชน์อื่นใด จากสังคมเมื่อไปพำนักอาศัยในสหรัฐฯ ในอดีตผู้ที่ยื่นคำร้องไม่ได้มีหน้าที่แสดงตนว่าจะไม่ขอรับผลประโยชน์อื่นใดเมื่อไปพำนักอาศัยในสหรัฐฯ เพราะในอดีตจะมีผู้ให้การรับรอง (sponsor) และผู้ที่ให้การรับรองจะต้องยืนยันว่าสามารถที่จะดูแลผู้ที่ย้ายเข้าสหรัฐฯได้  แต่ในปัจจุบันจะต้องมีหลักฐานมากกว่านั้น

นอกจากนี้ กฎหมายฉบับใหม่นี้ยังได้เพิ่มอำนาจให้กับผู้วินิจฉัยคำร้อง I-944 ด้วย กล่าวคือผู้วินิจฉัยคำร้องจะต้องเชื่อมั่นได้ว่าผู้ที่ยื่นคำร้องจะไม่ไปเป็นภาระทางสังคมในสหรัฐฯ ซึ่งในความคิดของผม กฎระเบียบใหม่นี้ เป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่งทีเดียว เพราะเพียงแค่เจ้าหน้าที่กงสุล “มีความรู้สึก” ว่าผู้ยื่นคำร้องจะไม่สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้เมื่อพำนักอยู่ในสหรัฐฯ เจ้าหน้าที่ก็สามารถที่จะปฏิเสธคำร้องได้ทันที

กฎข้อนี้จะมีผลกระทบกับใคร? ในความคิดเห็นของผม คงมีผลกระทบกับเกือบทุกคนที่ดูช่องรับฝั่งนี้เพราะเราจะรับคำร้องประเภทครอบครัวหลายชนิดๆเช่น คู่หมั้นของพลเมืองอเมริกัน คู่สมรสของพลเมืองอเมริกัน หรือคู่สมรสของผู้อยู่อาศัยถาวรที่ถูกต้องตามกฎหมาย และกลุ่มที่จะมีผลกระทบมากที่สุดคือผู้ที่จะยื่นคำร้อง K-1 (ประเภทคู่หมั้น) ที่จะต้องไปปรับสถานะเพื่อทำ green card เมื่อไปถึงสหรัฐฯ  กลุ่มนี้จะต้องใช้แบบฟอร์มคำร้อง I-944 ชุดใหม่นี้มากที่สุด 

นอกจากนี้ สิ่งที่ผมคิดว่าน่าสนใจคือ  ในระบบการให้เงินสวัสดิการของรัฐ (Means Tested Benefits) ได้มีการขยายขอบเขตของสิทธิประโยชน์ออกไปอีกหลายด้าน เช่น การขอรายได้เสริม ความช่วยเหลือชั่วคราวสำหรับครอบครัวยากไร้ (TANF), การช่วยเหลือทั่วไป ความช่วยเหลือด้านโภชนาการ (SNAP) การให้ที่พักอาศัยภายใต้กฎหมายการเคหะปี 1937, และเงินทุนสำหรับบริการด้านการแพทย์และสุขภาพสำหรับผุ้มีรายได้น้อย( Medicaid) เป็นต้น ซึ่งหากเจ้าหน้าที่พิจารณาว่าผู้ยื่นคำร้อง เข้าข่ายเป็นผู้ที่อาจต้องรับผลประโยชน์เหล่านี้ ก็จะถือเป็นข้อเสีย อันอาจนำไปสู่การปฏิเสธวีซ่าได้ แต่ในความเข้าใจของผม โปรแกรมต่างๆตามที่กล่าวแล้วนั้นล้วนมีความสำคัญอย่างยิ่ง แต่ถึงขณะนี้ยังไม่รวมเอา Medicare Part D กับ WIC เข้าไว้ด้วย

ประเด็นสำคัญของกฎหมายใหม่นี้ก็คือ  เจ้าหน้าที่ผู้พิจารณาคำร้องจะต้องมั่นใจได้ว่า ในอนาคตหลังจากเดินทางเข้าสหรัฐฯแล้ว บุคคลที่ยื่นคำร้องจะไม่กลายเป็นภาระต่อสังคมที่รัฐจะต้องให้สิทธิประโยชน์ต่างๆตามที่กล่าวแล้ว แม้ว่าปัญหานี้จะไม่ได้เกิดขึ้นตอนยื่นคำร้องก็ตาม แต่เจ้าหน้าที่จะต้องมั่นใจได้ว่าจะไม่เกิดขึ้นในอนาคตด้วย ซึ่งผมมองว่าเป็นความยากลำบากที่จะทำนายถึงสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่สามารถที่จะใช้การอนุมานเชิงตรรกะได้  โดยดูจากเอกสารหลักฐานที่ยื่นพร้อมคำร้อง และผมคิดว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปในเร็วๆนี้ คือเมื่อไปยื่นขอปรับสถานะอาจจะต้องเตรียมหลักฐานที่มากกว่าในปัจจุบัน

เพราะฉะนั้นจากวีดีโอเรื่องนี้ผมอยากให้เข้าใจว่าการที่จะปรับสถานะในอนาคตอาจจะต้องมีหลักฐานมากกว่าในอดีตและส่วนใหญ่หลักฐานจะต้องเป็นหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าจะไม่เป็นภาระต่อสังคม ทั้งนี้ก็เป็นผลสืบเนื่องจากกฎระเบียบฉบับใหม่เกี่ยวกับบุคคลที่อาจต้องขอรับการช่วยเหลือด้านการเงินจากรัฐบาลในการดำรงชีพ  และแบบฟอร์มคำร้องใหม่หมายเลข I-944 ที่เป็นการประกาศว่าสามารถเลี้ยงดูตัวเองได้นั่นเอง 

หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติมโปรดอ่านที่: การปรับสถานะ